ทราบชื่อคือ น.ส.สุกัญญา รักชาติ อายุ 36 ปี ชาวบ้าน ต.สะเดียง อ.เมืองเพชรบูรณ์ ตนเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมีลูก 2 คน เป็นผู้ชายทั้งคู่ กำลังจะขึ้น ป.5 และ ม.5
เมื่อก่อนตนเป็นลูกจ้างล้างจาน และทำความสะอาดที่ร้านอาหารตามสั่งแห่งหนึ่ง ได้ค่าจ้างวันละ 200 บาท ต่อมาเมื่อวันที่ 8 เมษายน 2564 ที่ผ่านมา ทางร้านได้แจ้งว่าจะหยุดขายเนื่องจากโรคโควิดระบาด ตนจึงหันมาเก็บของเก่า รับซื้อของเก่าแล้วนำมาซ่อมแซม จากนั้นนำไปขายที่ตลาดนัดในตัวเมือง เมื่อก่อนขายได้ครั้งละ 500 บาท แต่พอโรคโควิดระบาดหนัก ทำให้ขายแทบไม่ได้เลย ทุกวันนี้ก็นำเงินออมออกมาใช้จนหมดแล้วเหลือติดตัวเพียง 500 บาท
ซึ่งจะต้องมีภาระในการจ่ายค่าไฟฟ้า ค่ากินค่าอยู่ รวมทั้งข้าวสารก็จะหมดแล้ว จึงไม่รู้จะทำอย่างไร ทรัพย์สินในบ้านก็ไม่รู้จะเอาอะไรไปขายแล้ว จึงตัดสินใจนำเอาทัพพีเงินของแม่ ที่ได้รับมาจากยายเมื่อหลายสิบปีก่อนมาขาย โดยตั้งราคาไว้ที่ 2,000 บาท ซึ่งตนก็ไม่รู้จะขายได้หรือไม่ ตอนนี้ตนหมดหนทางแล้วจริงๆ ของเก่าที่เก็บและนำมาซ่อมแซมเพื่อขายก็ยังมีอยู่จำนวนหนึ่ง แต่ก็ไม่มีใครซื้อ ตอนนี้ตนเครียดมาก อีกทั้งที่อยู่ปัจจุบันนี้ก็อาศัยอยู่ในที่ของคนอื่น เจ้าของก็ได้มาแจ้งแล้วว่าจะให้ย้ายออก