เผยความแตกต่างระหว่าง "มะยงชิด มะปราง มะปริง" ผลไม้ต่างชนิด ที่หลายคนจำสลับกัน
หลายคนคงทราบดีว่าช่วงนี้เป็นฤดูกาลของ "มะยงชิด" ซึ่งเป็นผลไม้สกุลเดียวกันกับ "มะปริง และมะปราง" แต่หลายคนอาจแยกผลไม้เหล่านี้ไม่ออก เพราะมีลักษณะผลคล้ายกันมาก
เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่หลายคนให้ความสนใจเป็นอย่างมาก หลายคนคงทราบดีว่าช่วงนี้เป็นฤดูกาลของ "มะยงชิด" ซึ่งเป็นผลไม้สกุลเดียวกันกับ "มะปริง และมะปราง" แต่หลายคนอาจแยกผลไม้เหล่านี้ไม่ออก เพราะมีลักษณะผลคล้ายกันมาก วันนี้เรามีวิธีสังเกตผลไม้ทั้ง 3 ชนิดมาฝากกัน
1.มะยงชิด (Bouea oppositifolia (Roxb.) Meisn.) เมื่อสุกจะมีสีเหลืองส้ม ในอินโดนีเซียพบผิวสีแดงก็มี มะยงชิดที่มีรสเปรี้ยว ถูกเรียกว่า "มะยงห่าง" ซึ่งหมายถึงห่างจากความหวานนั้นเอง มะยงชิดมีรสเปรี้ยวอมหวาน ขนาดผลเท่าๆกับมะปรางไปจนถึงใหญ่กว่าไข่ไก่ก็มี เมื่อก่อนชาวสวนปลูกโดยใช้เมล็ดจึงทำให้เกิดสายพันธุ์หลากหลายมาก พันธุ์ไหนรสชาติถูกปากก็ทำเป็นตอนหรือทาบกิ่งขยายพันธุ์ไปปลูกอย่างกว้างขวาง ตั้งแต่ที่ลุ่มภาคกลาง ภาคตะวันออก ไปจนถึงภาคเหนือ และภาคใต้ คาดการณ์ว่าอีกไม่นานผลไม้นี้จะกลายเป็นผลไม้เศรษฐกิจสำคัญของไทย และหลายประเทศในภูมิภาคนี้ สายพันธุ์มะยงชิดหลากหลายมากเช่นกัน ตัวอย่างสายพันธุ์ที่รู้จักเช่น พันธุ์บางขุนนนท์ พันธุ์เพชรกลางดง พันธุ์ทูลเกล้า พันธุ์เพชรชากังราว พันธุ์ทองใหญ่หัวเขียว พันธุ์สีทอง พันธุ์ชิดสาลิกา พันธุ์เจ้าสัว พันธุ์พูลศรี พันธุ์ลุงฉิม พันธุ์พระอาทิตย์ พันธุ์สวนนางระเรียบ พันธุ์สวนนางอ้อน พันธุ์ลุงยอด พันธุ์ลุงเสน่ห์ พันธุ์ดาวพระศุกร์ เป็นต้น
2.มะปราง (Bouea macrophylla Griff.) บางท่านเอาไปรวมกันกับมะยงชิด แต่จากฐานข้อมูล The Plant List ซึ่งรีวิวเมื่อปี 2012 ยังจำแนกแยกออกจากกัน เช่นเดียวกับการจำแนกของกลุ่มงานพฤกษศาสตร์ป่าไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช สายพันธุ์มะปรางมีความหลากหลายสูงมาก เนื่องจากสมัยก่อนปลูกด้วยเมล็ดและมีการคัดเลือกสายพันธุ์ที่มีรสชาติดีเอาไว้อย่างต่อเนื่อง ตัวอย่าง สายพันธุ์มะปรางที่เป็นรู้จัก เช่น พันธุ์ท่าอิฐ พันธุ์แม่ระมาด พันธุ์ลุงชิด พันธ์ทองใหญ่ พันธุ์ทองนพรัตน์ พันธุ์สุวรรณบาตร พันธุ์ลุงพล พันธุ์ลุงประทีป พันธุ์ไข่ห่าน พันธุ์อีงอน พันธุ์เพชรคลองลาน พันธุ์เพชรหวานกลม พันธุ์แม่อนงค์ พันธุ์เพชรหวานยาว พันธุ์เพชรนพเก้า พันธุ์เพชรเหรียญทอง พันธุ์ทองใหญ่ พันธุ์หวานไข่ทอง เป็นต้น
3.มะปริง ชื่อวิทยาศาสตร์คือ Bouea microphylla Griff. ใบมีขนาดเล็ก 3-4 ซม.x3-6 ซม. ผลมีขนาดเล็ก ส่วนใหญ่มีรสเปรี้ยวจัด ผลดิบใช้ตำน้ำพริก แกงส้ม จิ้มน้ำปลาหวาน หรือดอง เคยมีการยุบสปีชีส์นี้ไปรวมกันกับมะยงชิด (ฐานข้อมูลของกลุ่มงานพฤกษศาสตร์ป่าไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช จัดให้มะปริงจัดอยู่ในกลุ่มเดียวกับมะยงชิด -Bouea oppositifolia) แต่งานศึกษาทางด้านพฤกษศาสตร์และพันธุศาสตร์ G. Mohd. Norfaizal และคณะ เมื่อปี 2016 ชี้ว่าผลไม้ทั้งสองชนิดแตกต่างกันจนเกินว่าจะเป็นผลไม้ชนิดเดียวกัน มะปริงพบในสวนหลังบ้าน หรือปลูกผสมผสานกับไม้ผลอื่นๆ แต่ไม่เป็นที่นิยมเมื่อเปรียบเทียบกับมะปราง ซึ่งเกิดขึ้นเนื่องมาจากรสชาติเปรี้ยวจัด จริงๆแล้วมีมะปริงรสชาติหวานอมเปรี้ยวด้วย แต่น่าเสียดายที่ขาดการสนับสนุนเพื่อปลูกต่อและพัฒนาสายพันธุ์ ส่วนหนึ่งเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงระบบเกษตรมาเป็นการปลูกพืชเชิงเดี่ยว เช่น สวนยาง และสวนปาล์ม เป็นต้น
ขอบคุณข้อมูลจาก สสส และ bio thai